Zmagania artystów trwały od połowy do końca lipca w Szkole Leśnej i Drzewnej w Garbatce-Letnisku. Na jubileuszowy plener przyjechało dwudziestu pięciu artystów z całego świata, wśród nich malarze i rzeźbiarze z Australii, Czech, Indii, Izraela, Macedonii, Serbii, Tadżykistanu, Ukrainy oraz Polski. Towarzyszyły im dzieci, które również poddały się twórczej atmosferze miejsca. Organizację pleneru wsparły nadleśnictwa Puszczy Kozienickiej: Kozienice, Radom oraz Zwoleń, a także Nadleśnictwo Skarżysko, a wydarzenie objął patronatem honorowym Andrzej Matysiak, dyrektor RDLP w Radomiu.

Spotkanie w Garbatce-Letnisku było jubileuszowe – miało miejsce już dziesiąty raz. W uznaniu za wysiłek włożony w organizację plenerów Mirosław Dziedzicki, komisarz pleneru, a jednocześnie rzeźbiarz urodzony w Garbatce i dyrektor szkoły otrzymał od artystów pamiątkową statuetkę. Podkreślił, że tu, w Puszczy Kozienickiej artyści, którzy sami tworzą zbiór indywidualności znaleźli wśród lasów namiastkę mitycznej kolonii artystycznej. Inspirowali się atmosferą położonej wśród lasów Garbatki-Letnisko, ale też sobą nawzajem, swoim warsztatem twórczym i osobowościami.

Na wernisaż, który miał miejsce w ostatnią sobotę lipca przyszli sympatycy artystycznych spotkań w Garbatce, wśród nich także leśnicy. Wspólne wydarzenie stworzyło sposobność bliższego poznania artystów i efektu ich twórczych poszukiwań w postaci obrazów, grafik, rzeźb, a także często trudnych do zdefiniowania co do formy dzieł. Wśród nich wiele było inspirowanych przyrodą, lasem, a drewno było materiałem zmagań twórczych.

O znaczeniu drewna w sztuce opowiedział Mirosław Dziedzicki: – Przez te dziesięć lat zaobserwowałem, że coraz więcej twórców zajmujących się malarstwem trafiających na plener do Garbatki tworzy z wykorzystaniem drewna. Wielu malarzy odkrywa jego urodę, maluje na drewnie, widzą w nim potencjał – jego strukturę, sęki, gałęzie. Są takie momenty, kiedy z malarstwa na desce zaczynają przechodzić do płytkich reliefów, do delikatnej rzeźby. Takim fantastycznym przykładem jest twórczość Izabeli Kity, która od subtelnego i delikatnego malarstwa przeszła do rzeźby, ma ona w tej chwili charakter drzeworytu, grafiki, ale jest to bliskie wyjścia w przestrzeń, bliskie rzeźby. Drewno ogromnie wciąga, inspiruje i z każdym rokiem coraz bardziej. Artyści poznają możliwości warsztatowe, technologiczne drewna, ale też tu w Garbatce otwiera się wrażliwość na drewno, tu przecież mamy tradycje związane z rzemiosłem, obróbką, i kulturą drewna. Drewno, znane nam z codzienności jako materiał z którego budowano w Garbatce domy, elementy wykończenia tj. furtki, czy podłogi, drzwi lub meble jest tu obszarem zaangażowania twórczego artystów, stanowi natchnienie dla twórców zajmujących się sztukami plastycznymi.

Prace będące efektem pleneru prezentowane będą podczas wystaw poplenerowych, w tym w siedzibie RDLP w Radomiu, Instytucie Badawczym Leśnictwa i Kozienickim Centrum Kultury.

Zobacz katalog wystawy